Veel jongeren weten niet precies hoe adoptie werkt. Toch kan het interessant zijn om hier meer over te weten. Misschien ben je zelf geadopteerd, ken je iemand die geadopteerd is of ben je gewoon nieuwsgierig. In deze blog leggen we uit hoe adoptie is geregeld in Nederland.
Wat is adoptie?
Adoptie betekent dat een kind officieel de zoon of dochter wordt van nieuwe ouders. Dit is iets anders dan pleegzorg, waarbij kinderen tijdelijk bij pleegouders wonen. Bij adoptie wordt de band met biologische ouders verbroken en worden de adoptieouders volgens de wet gezien als de echte ouders.
In Nederland zijn er twee vormen van adoptie: binnenlandse en buitenlandse adoptie. Binnenlandse adoptie gebeurt als een kind dat in Nederland geboren is, door Nederlandse adoptieouders wordt geadopteerd. Dit gebeurt niet vaak, omdat in Nederland de meeste kinderen bij hun biologische ouders blijven of anders naar pleeggezinnen gaan. Buitenlandse adoptie betekent dat een kind uit een ander land geadopteerd wordt door Nederlandse ouders. Dit komt vaker voor en wordt streng gecontroleerd door verschillende wetten en regels, om bijvoorbeeld mensenhandel te voorkomen. Sinds mei 2024 is buitenlandse adoptie daarentegen niet meer toegestaan, maar lopende adoptieprocedures mogen nog wel doorgaan.
Hoe kan je geadopteerd worden?
Als ouders in Nederland een kind willen adopteren, moeten ze eerst voldoen aan strenge regels die zijn geregeld in Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek. Ze moeten bijvoorbeeld minstens drie jaar samen zijn, ouder dan 18 jaar zijn en er mag maximaal 40 jaar leeftijdsverschil zijn tussen het kind en de adoptieouders. De ouders moeten daarnaast gezond zijn, financieel stabiel en geschikt om een kind op te voeden.
Na het vinden van een geschikt kind volgt nog een belangrijke stap: de adoptie moet officieel worden goedgekeurd door een rechter. De rechter kijkt of de adoptie echt in het belang is van het kind en of alles volgens de wet geregeld is. Pas als de rechter akkoord gaat, wordt de adoptie definitief.
Op basis van de Wet opneming buitenlandse kinderen ter adoptie, onderzoekt de overheid zorgvuldig of adoptieouders geschikt zijn voor buitenlandse adoptie. Dit onderzoek wordt gedaan door de Raad voor de Kinderbescherming. Zij kijken bijvoorbeeld naar hoe stabiel het gezin is, of er genoeg inkomen is en of de ouders emotioneel klaar zijn om een kind op te voeden. Wanneer dit onderzoek goed verloopt, krijgen adoptieouders een officiële toestemming, ook wel de beginseltoestemming genoemd. Vanaf dat moment kan het zoeken naar een kind beginnen, via organisaties die gespecialiseerd zijn in adoptie. Dit proces kan lang duren, soms wel jaren.
Wat voor rechten hebben adoptiekinderen?
Kinderen die geadopteerd zijn, hebben vanaf dat ze 16 zijn recht op informatie over hun biologische ouders. In Nederland vinden mensen het namelijk belangrijk dat geadopteerde jongeren weten waar ze vandaan komen. Deze informatie kan jongeren helpen bij vragen over hun identiteit en afkomst. Ook zijn er duidelijke regels om mensenhandel of illegale adoptie te voorkomen. Nederland werkt alleen met landen die internationale afspraken volgen, zoals het Haags Adoptieverdrag. Dit verdrag zorgt ervoor dat adoptie op een eerlijke en veilige manier gebeurt.
Als je als jongere vragen hebt over adoptie, of je bent zelf geadopteerd, is het goed om hierover te praten. Er zijn verschillende organisaties die jou hierbij kunnen helpen, zoals Stichting Fiom. Zij bieden hulp en antwoorden op al jouw vragen over adoptie, afkomst en familie.
No Comments Yet